Verhalen

Toen Leentje Pals naar Amsterdam ging om een bruiloft te vieren.

Van een bruiloft komt een bruiloft, wordt wel eens gezegd. Zeker in dit verhaal. Interessant is de geschiedenis. De dochter van de Leentje Pals, Rimkje wordt door een voorval hardhandig zonder kleren op straat gezet. De kinderen in de buurt zongen nogal eens: "en toen hebben ze schone Emma in al in heer blote gat gezet...."

Leentje Pals, geboren te Midsland (Tersch) op 11 april 1857, wonende te Sloten (NH), overleden te Amsterdam (NH) op 28 februari 1897 voormiddags ten acht uren in het huis Tweede Spaarndammerstraat 68, 39 jaar oud, dochter van Tijs Leenderts Pals (arbeider, timmerman en landbouwer) en Tettje Cornelis Bloem.

Leentje is getrouwd op 9 augustus 1876, op 19-jarige leeftijd (1) met

Jan Wortel (23 jaar oud), matroos, geboren te West-Terschelling op 9 januari 1853 (nederlands hervormd), op 5 juli 1880, overleden in Finland op 28 mei 1880 op 14 mei 1880 van boord van de "Amstelstroom" naar het hospitaal Pernaviken gebracht en overleden door "windziekte", genaamd zenuwkoortsen, begraven te Perna (Fin), 27 jaar oud, zoon van Tjaard Cornelis Wortel (matroos, zeilmaker en loods) en Trijntje Gerrits Sterel.

Getuigen van het overlijden: P.T. Teensma (kapitein), H.Bakker, matroos en P. Smit, matroos.

Uit dit huwelijk:

1 Trijntje Wortel, geboren op Terschelling op 14 mei 1876. Trijntje was gehuwd met Arnold, bakker.

2 Tettje Wortel, geboren op Terschelling op 24 augustus 1877, overleden in Amerika (USA) (aan heimwee?). Tettje was gehuwd.

3 Rimkje Wortel ook genaamd "Schone Emma", geboren op Terschelling op 24 juni 1879.

Volgens de schoondochter Ali Donselaar:

Leentje (ze was weduwe) ging naar Amsterdam om een bruiloft te vieren bij een familielid (mogelijk Antje, haar zus of Klaske, haar halfzus, die beiden naar Aartswoud waren verhuisd). Daar ontmoette ze Leendert de Korte. Terug op Terschelling bleek ze zwanger te zijn. Haar vader Thijs Pals zou gezegd hebben: "je blijft hier, dat kind komt wel groot". Toch is ze terug gegaan naar Amsterdam en trouwde Leendert. Ze heeft daar vijf zonen gekregen en je kan rustig stellen dat ze een zwaar leven heeft gehad. Ze is gestorven door uitputting. Leentje is aan een dubbele longonsteking overleden. Ze had dat opgelopen doordat ze met een petroleumkar de gehele dag door de stad had gelopen, in een razende storm met slagregens. De drie dochters hebben nog wel contact gehouden met de familie op Terschelling, maar volgens zeggen waren de jongens daar niet welkom.

Leentje is getrouwd te Sloten (NH) op 25 mei 1883, op 26-jarige leeftijd (2) met Leendert de Korte (21 jaar oud), loodgieter en werkman, geboren te Kloetinge (Zld) op 1 januari 1862, overleden te Amsterdam (NH) op 3 april 1907 namiddags ten elf uren, 45 jaar oud, zoon van Jan de Korte (arbeider) en Tannetje Sinke (arbeidster).

Alida Donselaar, de schoondochter van Leendert:

Wat was Leendert voor een man? Ik heb hem zelf niet gekend, maar mijn schoonzus Trijn vertelde me het volgende. Mijn moeder (Leentje Pals) kwam met mij en mijn twee zussen van Terschelling. Toen de boot in Sloterdijk aankwam moesten we nog een eind lopen. Ik was verschrikkelijk moe en mijn nieuwe vader (Leendert de Korte) pakte me op en met zijn jekker om me heen droeg hij me naar huis. De volgende dag werd ik pas weer wakker. Het was een doodgoeie man. Sloterdijk was toen een dorpje, dat zo van Terschelling afgeplukt had kunnen zijn. Als ik op Terschelling was en ik rook de zeewind, dan zei ik altijd: "het is precies Sloterdijk".

Bovengenoemde dochter Rimkje:

In de Spaarnedammerbuurt werd Rimkje om haar schoonheid "Schone Emma" genoemd. Toen de buurvrouw iets lelijks over haar zoon had gezegd kreeg Emma fikse ruzie. Ze trok de hoedenpen uit haar haar en trok die over het gezicht van de buurvrouw. Daarop hebben drie buurvrouwen haar hardhandig beetgepakt, de kleren uitgetrokken en haar haar bloot op straat gezet... De kinderen in de buurt zongen nogal eens: "en toen hebben ze schone Emma in al in heer blote gat gezet...."

(bron: Joke de Korte, achterkleindochter)

Joke de Korte gebruikt nog altijd als er veel lawaai in huis is de uitdrukking die haar opa bezigde: "het is hier net Salon de Herrie". Volgens haar heeft dit echt bestaan op Terschelling.

 Terug naar de verhalenlijst